De Muur
Het begon te rommelen in het hoofd bij de manier waarop oa. Nederland schreeuwde soms,
Nederlanders voor de Nederlanders, eigen volk eerst..de zwarte Piet discussie en
op het nieuws conflicten te zien, oa: dat Syrie plat gebombardeerd wordt,
mensen afschuwelijke dingen meemaken, soms verstoten van hulp. Ook veel kinderen die de dupe zijn.
Oorlogs of economische redenen, volgens mij gaat bijna niemand zomaar weg bij zijn moeder! vader! land!.
De vluchtelingenstroom, die soms bruut werd tegengehouden door hekken, de roep om muren bouwen.
In mijn hoofd werd het een brij van gedachtes over beschaving, rechtvaardigheid tegenover machteloosheid.
Dacht...we zijn toch allemaal mensen! Waarom geven we het kwaad meer naam dan die er al zijn:
schurken, misdadigers, criminelen. Zijn er toch andere belangen?
Welk belang had een muur in het verleden? Waarom al die bommen?
Waar blijft het delen, er is genoeg voor iedereen?
Waar blijven de woorden...de dialoog?
Dus...ik ging kijken naar de documentaires uit 2014 van de Vara, " de Muur"..
Ik ging lezen...De vrijheid van de grens van Paul Scheffer
Occidentalisme van Margalit Ian Burama en Avishai
De verovering van de vrijheid van Alicja Gescinska
Wat werd ik hier nou wijzer van?
Ondertussen ging ik een muur bouwen.
Kunststof stenen zagen en boeken verzamelen met het woord "Vrijheid" in de titel.
Die waren er niet zo heel veel, meer titels met het woord Liefde erin.
Een fijne bijkomstigheid.
Vrij zijn is het hoogste goed en door vrij te zijn kun je verantwoording aan.
Maar.....dacht ik...je kan nou wel een muur bouwen in je eentje en lezen en denken en
doorvoelen wat een muur is. GA praktisch ook wat doen!
Toen gaf ik me op als vrijwilliger in de Vrijheidskerk waar men dagelijks Nederlands oefent met vluchtelingen,
die in Alkmaar een plek hebben gekregen. Nu leer ik een beetje de mens kennen waar dat nieuws over gaat.
Veel mooie en fijne mensen met een geestdrift om de taal te leren en mee te mogen doen
in onze maatschappij. Dus wij gebruiken woorden om tot elkaar te komen.
Ik ben tot de conclusie gekomen, dat muren bouwen geen oplossing is.
Maar ook dat grenzen niet ontkent hoeven worden en gewoon goed bewaakt.
Het wederzijds respecteren van je grenzen zorgen voor vrede,
de angst en hang naar beschutting zorgen voor geweld.
Vrijheid vraagt om vorm...om woorden...om daadkracht
en niet door een deal met een autoritaire macht je controle uit handen geven.
Tevens is er iets met arrogantie van het Westen, machtsvertoon en economische verdeling.
We zijn nog lang nie SAMEN in de wereld.
Het was verhelderend om zo bezig te zijn, een daad te stellen, een muur te bouwen.
De verwarring is bijna over, het probleem nog lang niet!
